Powstańców Śląskich - droga w folwarku...

W tym artykule przeczytasz między innymi o:

• ulicy Powstańców Śląskich
• historii ulicy

Nazwa ulicy 

Upamiętnia ludzi walczących w powstaniach śląskich. Były to trzy konflikty zbrojne na Górnym Śląsku, jakie miały miejsce w latach 1919-1921 między ludnością polską i niemiecką. Odbyły się one w okresie formowania się państwa polskiego po zakończeniu I wojny światowej.

• I powstanie śląskie - od 16 sierpnia do 26 sierpnia 1919
• II powstanie śląskie - od 19/20 sierpnia do 25 sierpnia 1920
• III powstanie śląskie - od 2/3 maja do 5 lipca 1921

Ulica Powstańców Śląskich

Pierwotnie dzisiejsza ulica Powstańców Śląskich była drogą w folwarku Jelonki, a następnie w mieście-ogrodzie Jelonki. W granicach Warszawy znalazła się w 1951 roku. Odchodziła wtedy na północ od Połczyńskiej, krzyżowała się z nią jednak w innym miejscu niż obecnie – bez bezpośredniego przejazdu na ulicę Dźwigową. Kończyła swój bieg wpadając w ulicę Górczewską. Miała średnie znaczenie komunikacyjne – zapewniała połączenie między dwoma arteriami, które realizowała również sąsiednia ulica Lazurowa. W latach 50. ulica zabudowana była jedynie w pobliżu skrzyżowania z Połczyńską oraz przy Górczewskiej, gdzie wybudowano Osiedle Przyjaźń. Był to zespół drewnianych domków przeznaczonych dla pracowników budowy Pałacu Kultury i Nauki – do dziś zachowały się one w niemal niezmienionym kształcie.

W 1970 roku ulica nie dochodziła do Górczewskiej – zjazd na nią odbywał się przez ulicę Konarskiego na Osiedlu Przyjaźń. Jednocześnie rozpoczynała się zabudowa Jelonek na zachód od Powstańców Śląskich – do 1981 roku wybudowano tu ogromne osiedle bloków z tzw. wielkiej płyty. W związku z tym uporządkowano także siatkę ulic. W 1978 położono asfalt na płycie lotniska Bemowo i w 1980 roku otwarto odcinek Powstańców Śląskich od Radiowej aż do alei Reymonta, a w 1982 brakujący odcinek między Radiową a Górczewską. Około 1982 rozpoczęto prace budowlane przy wznoszeniu osiedla bloków Nowe Bemowo przy północnym odcinku ulicy, trochę później na osiedlu Górce.

1 sierpnia 1992 r. na tory wzdłuż ulicy Powstańców Śląskich wjechał pierwszy tramwaj. Na odcinku od Połczyńskiej do Górczewskiej początkowo kursowały dwie linie: 10 i 26. Od 1993 roku ulica Powstańców Śląskich jest bezpośrednio połączona z Dźwigową. W sierpniu 1997 roku na kolejnym odcinku ulicy pojawił się tramwaj – linia biegła od Radiowej do pętli Nowe Bemowo. W 2005 roku wydłużono tę linię wzdłuż Powstańców Śląskich do alei Reymonta, gdzie połączyła się ona z torowiskiem w ciągu ulicy Broniewskiego. W wakacje 2008 roku torowisko między Połczyńską a Górczewską przeszło generalny remont.

W związku z budową trasy S-8 zmieniona była organizacja ruchu w rejonie ulicy Kazubów. Z tego powodu, od 10 do 15 czerwca 2009 roku zburzono stary wiadukt nad budowaną trasą Powązki-Konotopa, a przez pewien czas ruch odbywał się wiaduktem tymczasowym. Nowy wiadukt otwarto 19 grudnia 2009 roku. W 2010 roku miała rozpocząć się budowa brakującego odcinka torów tramwajowych od Górczewskiej do Radiowej, jednak z powodu kolejnych opóźnień przetarg rozpisano dopiero w listopadzie 2013 roku, wykonawcę wybrano w kwietniu, a prace rozpoczęto w czerwcu 2014 roku. Prace miały zakończyć się w listopadzie 2014 roku, jednak, w związku z opóźnieniami w pracach, tramwaje zaczęły kursować w lutym, a jezdnie gotowe były w kwietniu. W planach jest też przebudowa ulicy tak, aby stała się reprezentacyjna arterią dzielnicy Bemowo.

Reklama